เจาะ..จิตใต้สำนึก

....ไม่เข้าใจตัวเอง ทำไมเลิกคิดถึงเฟสไม่ได้ซะที ดุอาอ์ก็แล้ว สูญูดก็แล้ว ทำอุมเราะห์ก็ว่าขอนะ เมื่อก่อนคุณท่านจะมาเข้าฝันช่วงเป็นประจำเดือนเนาะ ช่วงหลังนี่ มาไม่เลือกเวลาเลย แบบว่า ฉันเปิดประตูเองได้ ไม่ต้องเลือกเวลา..ว่างั้น 

รู้มั้ย ขนาดวันนั้นเราลองลงใจให้สงบแล้วเห็นอะไรให้จิตหลายอย่าง ไม่รู้ว่าเชื่อได้มั้ย เป็นจิตตัวเองหลอนตัวเองรึป่าวไม่รู้ แต่มันสามมิติมากมาย เราว่าคนที่เค้าสะกดจิตเค้าต้องใช้วิธีนี้ในการรักษาโรคที่รักษาไม่หายแน่เลย เพราะเรารู้สึกว่า อินชาอัลลอฮ์ หลังจากที่ลงไปในจิตแล้ว เห็นอะไรๆ ได้แก้ไข หัวใจมันโล่งขึ้นมากกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย ถึงมันจะไม่หายขาดแต่ก็ไม่กดดันมากเหมือนเมื่อก่อนนะ เหมือนมันค่อยๆละลาย ค่อยๆเยียวยา 

อินชาอัลลอฮ์รู้สึกว่า เห็นคุณค่าของตัวเองเพิ่มมากขึ้น เหมือนสิ่งที่มันขวางกั้น มันหายไป ใจมันเลยโล่งขึ้น ไม่ถูกบีบเหมือนเมื่อก่อน และคิดว่าการเลือกคนที่ใช่ ที่เหมาะสมให้เรา เป็นคนที่แสนดีและซื่อสัตย์ มอบคุณค่าชีวิตของเราให้ทั้งชีวิต มันก็เป็นสิ่งที่ดีงามที่เราควรมอบให้แก่ชีวิตตัวเอง

....คุณเป็นใคร มาจากใครคือคนที่คุณคบด้วยและคนที่คุณเลือกที่จะอยู่ใกล้ แต่อีกอย่างก็คือ มันอยู่ที่ว่าความเข้มข้นของความดีหรือความชั่วของฝ่ายไหนมากกว่ากัน ก็จะละลายพฤติกรรมของฝ่ายตรงข้ามให้เป็นตามไปโดยปริยาย อยู่ที่คนที่เข้มแข็งกว่าจะคงความต่อเนื่องหรือความเสถียรของพลังงานนั้นๆ ได้ไว้ตลอดหรือไม่ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าคนที่แข็งแรงกว่าจะไม่โดนอะไรเลยนะ พลังงานเมื่ออยู่ใกล้กันย่อมหลอมรวมกัน คนที่ดีอยู่กับคนชั่ว จะบอกว่าใจไม่หมองเลย เป็นไปลำบากมาก เพราะเวลาที่เราอยู่ใกล้ขยะ ถึงเราไม่แตะขยะ  แต่กลิ่นมันก็ซึมเข้าเนื้อตัวเสื้อผ้าโดยไม่ได้รับเชิญอยู่แล้ว ธรรมชาติเป็นเช่นนี้ อะไรที่ตรงกันข้ามกันมากๆ ก็จะมารวมกัน หรือบางทีคนดีมากกับคนชั่วมากโคจรมาพบกัน เพราะในส่วนลึกของคนดีนั้นมีส่วนที่ชั่วเหมือนกันและเข้ากันได้กับคนที่ชั่ว และส่วนดีของคนชั่วที่มีอยู่ในส่วนลึก ก็เข้ากันกับความดีส่วนใหญ่ของคนดี หากแต่การรวมกลุ่ม คนคล้ายกันจะรวมกลุ่มกันนั่นคือความจริง หากเราตั้งตัวไว้เป็นคนที่ชอบแปลกแยก ไม่ชอบเหมือนใคร ชอบโดดเด่น เชื่อได้เลยว่าเราเองนี่แหละที่จะดึงคนแบบเดียวกันนี้อย่างหลากหลายเข้ามาในชีวิต โดยบางทีเราเองอาจรู้สึกว่า ทำไมเราต้องมาเจอกับคนแบบนี้ด้วยนะ แต่กับไม่ได้มองลงไปลึกๆ ว่าเพราะความชอบแปลกแยกถึงดึงให้มาเจอกันได้ และพอพูดถึงความแปลกแยก เค้าก็อาจไม่เหมือนเราเลย อาจชั่วกว่า ดีกว่า หรือแตกต่างกันสุดขั้วจนไม่น่าจะมาอยู่ใกล้กันได้ แต่มาเจอกันได้ เพราะชอบแปลกแยกอย่างเดียวเท่านั้นที่เหมือนกัน และเป็นเครื่องดึงดูดแรงซะด้วย โดยที่เราไม่รู้พื้นฐานเลยว่าทำไม

มาลองดูการสำรวจหัวใจ จิตใต้สำนึกกันมั้ย ลองนั่งลงหรือนอนลงบนที่ที่เรารู้สึกสบายใจ และผ่อนคลาย ในท่าที่ผ่อนคลาย สบายๆที่สุด แล้วสูดลมหายใจช้าๆ ลึกๆ ซ้ำๆ กันไปสักพัก แล้วเริ่มคิดแบบมีสติ..

....เราลองคิดถึงหาดทราย ตอนแรกคิดไม่ได้เลย คลื่นรบกวนเยอะมาก เลยขอดุอาอ์ก็สบายขึ้น ค่อยๆบอกตัวเอง ยืนอยู่บนหาดทรายสีขาว ทรายละเอียดนุ่มเท้า นุ่มกว่าทรายแก้วที่เกาะเสม็ดอีก ใต้ฝ่าเท้าเป็นไข่มุกหลากสี ทับทิมและมรกต เต็มไปหมด และทั้งหมดนี้ก็เป็นของๆเรา และเราเท่านั้นที่มีสิทธิ์ที่จะครอบครองมัน และมันมีค่าเพียงอยู่ใต้ฝ่าเท้าเรา เป็นกรวดนวดเท้ายามเราย่ำเดิน พยายามบอกกับตัวเองให้หันหลังกลับ ตอนแรกก็ไม่ยอมหันนะ มันมีคลื่นแทรกตลอด พอหันไปก็พยายามจะมองว่าบ้านของเราเป็นยังงัย มันเป็นคลิสตัลเป็นแท่งมหึมาเลย เป็นภูเขาเลยสวยงามมาก แต่มีเถากุหลาบสีดำเลื้อยขึ้นขวางอยู่ เราก็พยายามมอง เราพูดอะไรซักอย่าง ดอกกุหลาบที่เป็นสีดำทั้งต้นก็ค่อยคลีกลีบสีดำจนเห็นเป็นสีแดงและคลี่จนเห็นด้านในสุด มันเป็นกรงขังตัวอะไรซักอย่าง รู้สึกแปลกใจว่ามาไงฟะ..(พอถึงตอนนี้ จิตมันไหลไปเองแล้ว เหมือนเราเป็นเพียงคนนั่งดู การเลื่อนไหลของสายน้ำ ไม่มีส่วนร่วม มีแต่การเฝ้ามองอย่างมีสติ) ข้างในมีตัวประหลาดอะไรซักอย่างน่าเกลียดมากเท่าที่รู้สึก เละๆเน่าๆ และที่แน่ใจได้คือ กระแสเกลียดเรา..เต็มร้อย มีเสียงบอกเราให้เปิดกรงสิ...โอว คิดได้ไงเนี่ย เปิดให้มันมาฆ่าเราเหรอ กระแสจงเกลียดจงชังขนาดนั้นน่ะนะ...แต่เราก็รู้สึกถึงกระแสแห่งการปกป้องที่ไม่มีอะไรที่จะมาทำร้ายเราได้ และไม่มีความเคลือบแคลงเลยว่ามันจะไม่จริง เราก็เดินไปเปิด และถอยมาก้าวนึง ไอ้ตัวที่อยู่ในนั้นมันเป็นตัวเมีย มันยืดได้เหมือนเยลลี่หนืดๆ ที่พยายามจะมาให้ถึงเราให้ได้ แต่คนที่อยู่ข้างๆเราจับทุกไอ้ยืดๆนั้นไว้ทันทุกอัน ถึงแม้มันจะรวดเร็วเป็นปลาหมึกแค่ไหนก็ตาม จนเรารู้สึกเลยว่าไม่มีอะไรน่ากลัวเลย เค้าทำอะไรเราไม่ได้ เพราะไม่ได้รับอนุญาตให้ทำ เราเชื่อเต็มหัวใจและหัวใจเราก็ไร้ความกลัวไปโดยปริยาย ตัวที่ว่านี่มันร้องอย่างอาฆาตว่า...

แกไม่ควรจะได้อะไรแม้แต่ซักอย่างเดียว ทุกอย่างมันควรเป็นของชั้น เป็นของชั้นคนเดียวววววววววว....

แอ็คโคมาก เราก็เลยได้รู้เลยว่า ไอ้เสียงนี้แหละที่มันขวางเรามาเสมอ ที่ทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่คู่ควรที่จะได้อะไรทั้งสิ้น นี่ขนาดมันถูกขังไว้ในกรงแถมหุ้มด้วยกุหลาบยักษ์นะ มันยังทำได้ขนาดนี้ ความเกลียดของมันช่างมุ่งมั่นนัก ถ้าเอาความมุ่งมั่นนี่มาทำอิบาดะห์ คงไปสวรรค์เร็วกว่าเราอีกนะเนี่ย คนนี้เนี่ย แล้วเราก็ไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไร มันทำเอง เราเดินเข้าไปเอามือจับที่หน้าผากเค้า แล้วบอกประมาณว่า ขออัลลอฮ์ทรงโปรดประทานความสุขสันติจงมีแก่เธอเถิด ขอให้เราทั้งสองจงหมดภาระผูกพัน และเราขอปลดปล่อยเธอให้เป็นอิสระ แล้วเค้าหายบ้าเลยนะ อัลลอคารีม ด้วยพระมหาเมตตาอิ่มเอิบให้หัวใจเค้า..ให้อภัยในกันและกัน และเค้าก็หายไปพร้อมกับเถากุหลาบ เปิดเผยบ้านคริสตัลของเรา โหห..อัลลอฮ์ ใหญ่โตมาก สวยมากด้วยมันขาวใสสะอาดยิ่งกว่าหิมะอีกอ่ะ เราว่าจะเดินเข้าไปหาห้องน้ำแต่เผอิญไม่มี ก็ตามสูตรที่เคยเรียนมาใน โอนไซชิคไง แต่มันไม่มี เลยช่างมัน คิดๆก็เหงาๆ เลยถามว่า หนูถามถึงคนที่ใช่ของหนูได้มั้ย แล้วเค้าก็ปรากฎ แต่เป็นสามีเรานะ เอ่อ.. นึกว่าจะเป็นคนอื่น แต่เราก็คลางแคลงใจในความรักของเค้ามาเสมอ แต่เค้าบอกเราในสิ่งที่เรารู้สึกรอคอยมาตลอด คือ เค้ารักเราคนเดียวและจะรักคนเดียวตลอดไป

 อินชาอัลลอฮ์ 

ไม่มีที่เหลือเผื่อใครอีกแล้ว พอแล้วเพียงเรา เราดีใจนะ เพราะไม่ได้อยากได้ใครใหม่อยู่แล้ว สามีคนเดียวพอแล้ว แล้วเราก็บอกเค้าว่า ในเมื่อเค้าให้เราได้ เราก็ให้เค้าได้เหมือนกัน เราเลยจูงมือเค้าไปที่หอคอยเป็นโดม เปิดเข้าไปเป็นหัวใจรักที่เรามีให้เฟส และเราก็เปิดมันออกและเข้าไปสวมกอดอย่างรักมากต่อหน้าสามีแหละ ไม่ปิดบังเลย ก็รักมากอ่ะและบอกสามีว่านี่คือคนที่เรารักมาก มากมายจนพระเจ้าเมตตาให้หัวใจดวงใหม่กับเราให้รักสามี เพราะเรารักคนๆนี้ไปหมดแล้ว แล้วเราก็จูงเค้าออกมา สลามกับสามีและเราก็บอกเค้าว่า เราขอปลดปล่อยเฟสให้กลับไปหาคนของเค้า ไปหาที่ที่เป็นของเค้าจริงๆ อย่างหัวใจปลดปล่อยอย่างแท้จริงนะไม่เหลือเผื่อไว้เลย ปล่อยไปเลย เพราะเราพอแล้ว อัลลอฮูเอ๊กแบร์ 

รู้มั้ย เค้ากับสามีกลายเป็นควันและหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน เรางงเลย อ้าวไหงไม่ไปล่ะ มีเสียงบอกเราว่า ที่ของเค้า คือเค้าเป็นของเราและจะไม่เป็นของคนอื่น ที่ของเค้าคือที่นี่และเค้าจะไม่ไหนนอกจากที่นี่ ในความรักของเรา โห..อัลฮัมดุลิลลา รอมัตโดยแท้จริง ไม่นึกไม่ฝันว่าเรื่องจะเป็นแบบนี้ พูดจริงนะ นี่ไม่ได้สร้างเองนะ มันไปเองเหมือนเราดูหนังเลย เพียงแต่เราเลือกแสดงเหมือนเราเลือกตอบสนองชีวิตบนโลกเลยอ่ะ แปลกมาก และเราเลยถามคนที่บอกว่า โกหกป่าวเนี่ย ไชตอนรึป่าว เค้าบอกว่าเปล่า เราไม่ใช่ไชตอน มะลักของอัลลอไม่โกหกและไม่มีเหตุผลที่จะโกหกและไม่มีวันโกหก 

แต่ก็ช่างเหอะ เราไม่รู้ว่าใช่รึป่าว แต่ก็ขอบคุณมากที่มาบอก และช่วยเหลือ และเราก็รู้สึกว่า เราเองก็ปรับตัวไม่ค่อยถูกที่สามีมีเฟสกับสามีมารวมกัน แถมรักเรามากมายอีกต่างหาก ทำตัวไม่ถูกเพราะไม่เคยวางใจได้เลยว่าถูกรักจริงๆรึป่าว เฮ้อ..น่าสงสารแท้ตัวฉัน กลัวว่ามันจะไม่จริงเลยไม่กล้ารับ กลัวเค้าเอาคืนแล้วเราจะเก้อ แล้วต้องเสียใจอีก ไม่อยากเสียใจ ไม่กล้ารับ นี่คือความคิดตอนนี้นะ 

แต่ที่เราเห็นในนั้นคือ คนที่เป็นเรายืนจับมือกับสามีที่รวมเป็นหนึ่งเดียวแล้ว แล้วบอกเราว่า ที่นี่สมบูรณ์แล้ว ตอนนี้ก็ถึงเวลาของเราต้องกลับไปใช้ชีวิตบนโลกมนุษย์แล้ววันนึงก็จะได้กลับมาที่นี่ ในสภาพนี้ที่เราเห็น แล้วที่เห็นนี่มันอะไรอ่ะ สวรรค์เหรอ หรือที่อยู่หลังความตาย กุโบร์อี้ กุโบร์งดงามเนาะ มาชาอัลลอฮ์ อิอิ ได้แบบนี้ก็อิ่มเลย

ที่เล่ามายาวมากนี่คือจะอธิบายถึงสิ่งที่เราบอกไปแต่แรกว่า ทำไมถึงยังคิดถึงเฟสแล้วไม่ลืมเค้าซักที ดูสินี่ขนาดสามีมาบอกรักแล้วนะ แล้วเป็นครั้งสุดท้ายแล้วด้วย ขนาดแม่น่ากลัวนั่นยังหายไปโดยสันติเลย แต่นี่ เค้าไม่ไป เค้าหล่อหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับสามีผู้ที่รักเราคนเดียว...ชื่นใจจัง อัลฮัมดุลิลลา

แต่เราเห็นนะ ว่าปราสาทคริศตัลของเราไม่มีใครเลย มีคนรับใช้ผู้ชายตัวเล็กๆ คนเดียวมั๊ง แล้วก็มีคนดุ้มครอง เห็นแค่นั้น เพราะเราเจตนาไม่ต้องการใคร ไม่ต้องการคนรับใช้คนไหน เหนื่อยมากแล้ว ไม่เอาแล้ว 

และอีกอย่างเราก็ไม่รู้ว่า กว่าเราจะได้ความรักที่แท้จริงเช่นนี้จากสามี คือเราต้องตายก่อนรึป่าว แล้วเค้าก็ตายตามมาบอกรักเราเนี่ย โอว..ช้ำใจจนตายเลยอี้...ลาคัตตัลลัลลอ ถ้าเป็นแบบนั้น นั่นหมายความว่า เราต้องหลงคิดถึงเฟสไปจนตายจริงๆ ใช่มั้ย ไปตามที่เค้าบอกเลย อย่างลืมเราไปตลอดกาล เป็นเช่นนั้นจริงๆแล อินชาอัลลอฮ์ ประดุจคำสาปเนาะ ทำไมไม่แถมมาอีกหน่อย ว่ารักนะ คนดีด้วยอ่ะ อิอิ แต่ไม่รู้นะ เราอาจจะเข้าข้างตัวเองมากไปหน่อย แต่รู้มั้ยว่าเราเชื่อคำพูดของผู้ชายที่เราเจอแค่ สองวัน คบกันแค่ สองเดือน คุยกัน เจ็ดครั้ง ตอนที่เค้าบอกเราว่า มันดูเป็นเรื่องธรรมดาที่คนเราจะมีเพื่อน แต่เธอคือคนที่สำคัญกับเราที่สุด และเราก็อยากเจอเธอ แถมหมอดูตอนนั้นยังคอนเฟิมอีก ว่าเค้ามาเพื่อมาหาเราครึ่งนึงเลย ขนาดนั้นนั้นเนาะ ก็อวยกันให้เหลิง แล้วไงล่ะ .. ชักแหง็กๆๆๆ อยู่นี่ไง ..เฮ้อ

เพราะแบบนี้แหละ ถึงไม่อยากยอมจะเปิดรับอะไร มาแล้วก็ทิ้งไป หลอกให้รักแล้วก็ทิ้งให้คิดถึงจนทำไงก็ไม่หายอยู่นี่ไง ผลไง ถึงไม่กล้าเปิดใจรับความรักอีก กลัวนะจริงๆ บอกตรงๆเลย เราจะเป๋เลยถ้าสามีบอกรัก เราเลยทำเป็นตลกโปกฮา ให้มันขำจะได้ไม่หวานมาก ใจจะได้ไม่หวังให้เค้ามารัก แต่อยากให้รักนะ แต่กลัวว่าเค้าจะทิ้งไปอีก มันไม่รับแล้วอ่ะ กลัวจริงๆ ขยาดเลย ที่เฟสทำแบบนี้ เข้าใจถ่องแท้เลยที่บอกว่า ความรักครั้งใหม่นี่จะยากมาก ต้องใช้พลังมหาศาล เพราะอดีตเป็นตัวขวาง ดูเหมือนไม่ใช่แค่เรานะ ท่าทางสามีเราก็โดนแบบเดียวกัน แล้วจะรักกันยังงัยละเนี่ย เราเคยบอกสามีตอนที่เจอกันครั้งแรกว่า.. เราสองคนแปลกนะ เราเป็นคนที่รักกัน แต่เราไม่กล้ารักกัน จนถึงตอนนี้เราก็พยายามจะรักกันอยู่เลย ก็ยังไม่กล้ามากนัก สามีอาจกล้ามากกว่าเราซะอีก กลายเป็นแบบนี้ไปซะ เฮ้อ..ต้องเยียวยาตัวเอง..ต้องเยียวยาจริงๆ 

แต่รู้มั้ยว่า กับสามีเราแต่งงานกันมาปีกับสองดือน คบกันมาสองปีสองเดือน ตอนเค้าบอกเราว่า เค้ารักเราและเราเป็นคนสำคัญของเค้า เรายังไม่เคยเชื่อเลย เพราะกระแสจากใจมันไม่เชื่อเองเลย มันเจาะไม่เข้าเลยนะ กับสามีนี่ เราต้องขออัลลอฮ์เช่นกัน แต่ขอให้เรายังสามารถรักเค้าได้จนถึงวันสุดท้ายของเวลาฮาลาลของเรา อย่าให้เราต้องอยู่กับเค้าแบบชีวิตชั่วร้ายแบบที่เราเคยได้รับมา ๑๑ ปีนั่นเลย รับไม่ไหวจริงๆ แบบนั้น ขอผ่าน ไปป้ายหน้าเลยถ้าเป็นแบบนั้นนะ อัลฮัมดุลิลลา อัลลอฮ์ก็ทรงเมตตามหาศาล ให้เรายังรักเค้าได้ เฮ้อ..คนที่ทิ้งไป เราขอให้ลืมกลับย้ำหนักเข้าไปอีก คนที่อยู่ด้วยควรจะรัก แต่เรากลับต้องขอดุอาอ์ให้เรารักเค้าไปจนหมดเวลาวินาทีสุดท้ายด้วยเถอะ แปลกแท้บททดสอบนี่ อินชาอัลลอฮ์ 

วันนึงมันจะมีจุดจบของมัน แต่เราต้องหาให้เจอ ว่าสิ่งใดที่จะทำให้เราสอบผ่าน แต่ปล่อยให้มันเป็นไปตามเวลาดีกว่า ไม่เร่ง อัลลอฮูวาลัม แค่ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ เพราะทุกอย่างมีช่วงเวลาของมัน หากสิ่งที่เราเห็นคือจุดจบ 

อย่างน้อยเราก็แน่ใจได้ว่าวันนึงถึงแม้จะตายไปแล้ว สามีจะรักเราคนเดียว และเค้าจะรู้ตัวซะทีว่าเค้ารักเราคนเดียวจริงๆ อินชาอัลลอฮ์ ก็จะได้ไม่หวังในโลกดุนยาว่าเค้าจะรักเราคนเดียว เพราะมันคงเป็นไปได้ยาก เอามือเคลื่อนภูเขายังง่ายกว่าเลยมั๊ง ที่จะเปลี่ยนผู้ชายคนนี้ให้มารักเราคนเดียว คงต้องรอเราตายแหละเค้าถึงจะรู้ว่าเค้ารักเรา และเรามีค่าควรให้เค้ารัก หรืออะไรก็ช่าง อินชาอัลลอฮ์ ละกัน ปลอดภัยที่สุด จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน ได้ก็ได้ก็คงแปลกใจ และต้องปรับตัวให้รับ..ปัญหาอีกตู ไม่ได้ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงอยู่แล้ว เพราะใจตอนนี้ก็ไม่พยายามรับอะไรอยู่แล้ว กลัวจะต้องเสีย วางเป็นกลางๆดีกว่า..ว่ามั้ย  ;)

อินชาอัลลอฮ์