แปลกจังที่ช่วงนี้ความรู้
ความเข้าใจ อารมณ์ ความรู้สึกต่างๆ มันขึ้นลงให้เห็นชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ
อย่างแท้จริง ได้เห็นรากฐานของจิตวิญญาณของตัวเองที่กำลังขยับตัว
ถูกปรับปรุงเปลี่ยนแปลงให้เข้าสู่ ภาวะแห่งความสมบูรณ์พร้อมในตัวเอง
เมื่อวานถูกทำให้รู้สึกถึงเค้าคนนั้นอย่างมากมาย
จนได้เห็นตัวตนของความรู้สึกที่แท้ๆ ว่าจริงเราให้ความสำคัญกับเรื่องนี้ของเค้ายังงัย
ให้เค้ามีผลยังงัยกับตัวเองบ้าง
น่าสนใจจริงๆ
จิตใจใต้ส่วนลึกของมนุษย์เนี่ย มันบงการชีวิตเราโดยอัตโนมัติจริงๆ
รู้เท่าทันไม่ง่ายเลย แต่ก็ไม่ยากถ้าลงเวลาให้กับตัวเอง ด้วยการโอบอุ้มตนเอง
มีเวลาใส่ใจตนเองอย่างแท้จริง เราจะเห็นได้เลยว่า
มันคุ้มค่ามากกับการ...หยุด...ที่จะมองตัวเอง...ได้เห็นตัวเองโดยแท้จริง..และเป็นสุขสมบูรณ์เต็มเปี่ยมโดยแท้จริง
ก่อนอื่น เราเองต้องวางการเขียนนี้ลงก่อน...และตกลงกับตัวเองก่อนว่า...เราเขียนเพื่อตัวเอง
เป็นไดอารี่ของตัวเอง ไม่ได้เขียนเพื่อใคร แต่หากอัลลอฮ์ทรงโปรด
และเล็งเห็นว่าถ้อยคำของเราจะมีประโยชน์ต่อผู้ใด สิ่งที่เราได้เขียนไปนี้
จะได้เปิดโอกาสให้ผู้อื่นได้อ่านมัน และนำพาประโยชน์ใดๆก็ตามมาสู่ชีวิตของเค้าเอง
ตามพระประสงค์ของอัลลอฮ์
อินชาอัลลอฮ์
ตอนนี้สิ่งที่เรากำลังเริ่มเรียนรู้และใช้เวลาว่างที่อัลลอฮ์ทรงเมตตาประทานให้เป็นริซกีนี้
มาเรียนรู้การเยียวยาจิตวิญญาณของตนเองให้สมบูณร์ในตัวเองอย่างแท้จริง
เรียนรู้ที่จะเขียนโดยอิสระ
เรียนรู้ที่จะเห็นคุณค่าของตัวเอง ทำสิ่งที่ดีงามเพื่อตัวเอง ทานอาหารที่อร่อย
สุกใหม่ หอมหวานน่าชื่นใจ เพื่อตัวเอง
เพราะสิ่งที่ดีที่สุดเท่านั้นที่เหมาะสมกับการดำรงชีวิตของเรา แล้วทำไมจะไม่ล่ะ
มันไม่ใช่ความเห็นแก่ตัว ใครบอกเธอเหรอว่า การกินอาหารที่ดีมีประโยชน์
เป็นความเห็นแก่ตัว หาให้เจอแล้วโอบอุ้มจิตใจใหม่ ไม่มีแล้วกับคำว่า มีกินแค่นี้ก็บุญแล้ว
และเธอก็ติดกับดักของคำพูดแค่ประโยคเดียวนี้มาตลอด ปล่อยมันทิ้งไปซะ
วันเวลาแห่งการบั่นทอนจบลงแล้ว
ตอนนี้ถึงเวลาที่ชีวิตได้รับอนุญาตให้เข้าสู่
ความสุขที่เต็มเปี่ยมสมบูรณ์แล้ว
พ่อปรารถนาอย่างเต็มเปี่ยมที่จะให้เราได้สิ่งที่ดีที่สุด
ไม่มีอะไรที่ได้แค่นี้ก็ดีแล้วสำหรับคนอย่างเราอีกต่อไป
คนอย่างเรานี่แหละที่เหมาะสมที่จะได้รับสิ่งที่ดีที่สุด มีค่าที่สุดในชีวิต มีชีวิตที่สมบูรณ์พร้อมไม่ด่างพร้อย และไม่ต้องใช้ชีวิตเพื่อแบกรับภาระของใคร
เรามีชีวิตเป็นของตัวเอง มีความผาสุก พ่อแม่ไม่ต้องการอะไรจากเรา ไม่ต้องชดใช้อะไร อัลลอฮ์จะทรงเมตตาดูแลท่านเอง ไม่มีสิ่งใดต้องกังวลหากเรามอบหมายต่ออัลลอฮ์
คนอย่างเรานี่แหละที่เหมาะสมที่จะได้รับสิ่งที่ดีที่สุด มีค่าที่สุดในชีวิต มีชีวิตที่สมบูรณ์พร้อมไม่ด่างพร้อย และไม่ต้องใช้ชีวิตเพื่อแบกรับภาระของใคร
เรามีชีวิตเป็นของตัวเอง มีความผาสุก พ่อแม่ไม่ต้องการอะไรจากเรา ไม่ต้องชดใช้อะไร อัลลอฮ์จะทรงเมตตาดูแลท่านเอง ไม่มีสิ่งใดต้องกังวลหากเรามอบหมายต่ออัลลอฮ์
เราเพียงทำหน้าที่ลูกที่ดี
ให้เพราะปรารถนาที่จะให้ แต่จะไม่ให้เพราะนี่คือสิ่งที่ต้องแลกเปลี่ยน
เพราะมันต่างกันลิบลับกับความรู้สึกสองอย่างนี้ การที่เราทำงาน มีเงิน
เราให้พ่อแม่เพราะเราปรารถนาให้เงินนี้เป็นปัจจัยอำนวยความสะดวกในชีวิตของพวกท่านให้มีความสบายในชีวิต
ได้กินอาหารที่ดี มีชีวิตที่มีความสุขบนความพอเพียงในตัวเอง
และไม่ได้ต้องการอะไรตอบแทน เพราะสิ่งที่ได้ให้มันสมบูรณ์ในตัวของมันเองแล้ว
และมันก็ไม่ใช่การหาเงินได้มานี้
จะต้องเอามาใช้หนี้บุญคุณพ่อแม่ที่อุตส่าห์เลี้ยงเรามาให้ที่อยู่อาศัยให้ความเอาใจใส่
สิ่งเหล่านี้คือพระเมตตาของอัลลอฮ์ และเป็นสิ่งที่ท่านทำ ท่านก็ได้รับของท่านเอง
ทุกคนได้ในสิ่งที่พระเมตตาทรงให้เสมอ ไม่มีใครติดค้างใคร มีแต่ได้กับได้
การที่พ่อแม่เลี้ยงดูเราไม่มีหนี้ติดตัวเราเลยแม้แต่น้อย
เพาะเราเองคือของขวัญของพ่อแม่
ที่จะทำให้พ่อแม่ได้รับผลบุญของความดีงามที่ได้ดูแลของขวัญของอัลลอฮ์เป็นอย่างดีแค่ไหนต่างหาก
และเราเองเมื่อมีชีวิตที่สมบูรณ์ที่ยังประโยชน์เต็มที่ให้แก่ตัวเองแล้ว ก็สามารเริ่มที่จะเผื่อแผ่สิ่งที่เรามีไม่ว่าจะเป็นเงินทอง
ความรู้ แนวคิด สิ่งที่เป็นประโยชน์ในชีวิตให้กลับคืนสู่คนรอบข้าง
โดยเริ่มจากคนใกล้ตัวที่เอื้อเฟื้อต่อกันโดยแรกเริ่มก่อน เพราะพวกเค้าคือคนที่สมควรที่จะได้รับ
และการให้แก่คนที่เป็ที่รักเหล่านี้ คือการให้โดยไร้เงื่อนไข
ให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทนใดๆ ให้เพราะเค้าเป็นผู้สมควรที่จะได้รับความสุข
ความสบายในแบบที่เหมาะสมกับเค้า เราให้เพราะเรารักเค้า
ไม่มีเหตุผลโต้แย้งว่าเค้าจะเคยทำสิ่งใดหรือให้คุณค่ากับเรามาก่อนยังงัย
แต่เราให้เค้าเพราะเค้าคือคนที่เรารักและสมควรได้รับความรักที่งดงามนี้
สิ่งหนึ่งที่ได้ฮิดายะห์..
และทำให้หัวใจปล่อยวางโดยแท้จริง อินชาอัลลอฮฺ กับประโยคที่ว่า
“
เราไม่ได้เอาอะไรมาจากท่านนอกจากริซกีที่เป็นของเราอยู่แล้ว
และเราเองก็ไม่ได้ให้อะไรแก่ท่าน นอกเหนือเป็นจากสิ่งที่เป็นของท่านอยู่แล้วเช่นกัน”
ชีวิตไม่ใช่การติดหนี้บุญคุณในทุกรูปแบบ
เราจะไม่ได้อะไรทั้งสิ้นที่ไม่ใช่ของๆเรา และเราจะได้ทุกๆอย่างที่มันเป็นของเรา
ตอนนี้เราเข้าใจแล้ว สบายใจขึ้นมากแล้ว และปรารถนาให้ทุกคนได้สบายใจแบบเราด้วย
อินชาอัลลอฮ์
ความสุขมีมากมายให้แบ่งปัน
เทียนที่ถูกจุดแล้ว แค่ส่งให้เปลวเทียนต่อไปเรื่อยๆ เทียนของเราก็ไม่ดับ
แต่กลับเพิ่มความสว่างมากขึ้นไปเรื่อยๆต่างหาก อินชาอัลลอฮ์
ตอนนี้เรามองเห็นหัวใจตัวเองสบายใจขึ้นมาก
อัลฮัมดุลิลลา ได้เห็นเบื้องหลังอีกอย่าง ว่าเราสมควรและกำลังปล่อยวางความรักของเค้าคนนั้น
ความรักที่งดงามของเค้า กลับคืนสู่เค้าจากหัวใจของเรา รื้อถอนความรัก
ความอบอุ่นในหัวใจที่เค้าส่งถ่ายมาให้เรา กลับคืนสู่เค้า
ให้มือของเค้าที่อบอุ่นหัวใจเหลือเกินในวันนั้น บนรถโดยสารนั้น
ที่ความอบอุ่นที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรักและความหวงแหน
ความรู้สึกผิดและความรู้สึกที่งดงามมากมายที่หลั่งใหลเข้ามาในวิญญาณของเราเพียงชั่วเวลาเดียว
ควรส่งมอบกลับคืนให้ผู้เป็นเจ้าของโดยแท้จริงเสียที มือที่เราทั้งสองควรจับและถ่ายทอดความรักความอบอุ่นที่แท้จริง
คือ มือของฮาลาลของอัลลอฮ์ เราได้คืนมือและความรัก รวมถึงอ้อมกอดอันอบอุ่นนี้
ให้กลับสู่เจ้าของโดยแท้จริง และมือของเรา หัวใจของเรา ความรักของเรา ก็จะถูกถ่ายคืนกลับมาและมอบให้แก่ผู้เป็นเจ้าของที่แท้จริงเช่นเดียวกัน
อินชาอัลลอฮ์
เรารู้สึกสงบและอบอุ่นหัวใจ
เริ่มรักตัวเองเห็นคุณค่าของตัวเอง เริ่มทำอะไรโดยไม่สนใจว่าใครจะต้องมาสนใจเรามั้ย
เต็มอิ่มและทรงคุณค่าในตัวเอง มันมีความสุขนะ
ที่มีชีวิตโดยที่ไม่ต้องรอคอยให้ใครมาดูเรา มาชื่นชมเรา
เพราะเราชื่นชมและมองเห็นตัวเองอย่างเต็มที่อยู่แล้ว ก่อนหน้านี้เราทำอะไรๆ ก็หวังและทำเพื่อให้คนอื่นๆมองดูเรา
สนใจเรา และก็ไม่ได้มีคนสนใจมองจริงๆ เราก็รู้สึกขาด
แต่พออยู่กับตัวเองกลับไม่สนใจตัวเอง ทำตัวเป็นพรมเช็ดเท้าให้ตัวเอง อาการหนักนะเนี่ย
ถ้าลองมองดู
มันเป็นผลมาจากสาเหตุใหญ่ๆ ๒ อย่าง พ่อส่งกระแสหรือไม่ก็คงเคยพูดบอกเรา ว่า
ได้แค่นี้ก็บุญแล้ว
มันคงตอกลึกลงไปในหัวใจดวงน้อยๆนั้น ว่า คนอย่างเธอได้แค่นี้ก็ถือว่าบุญแล้ว มันเลยทำให้เราเจียมตัวและไม่เรียกร้องอะไร อยู่เงียบๆ ไม่วุ่นวาย อาจเป็นเพราะเค้าอยากได้ลูกชายแต่เราเกิดเป็นลูกสาว เรายังจำได้ว่าตอนเด็กๆ เราเป็นเด็กฮาร์ท และพ่อก็ชื่นชมสนใจ เราเลยชอบทำตัวกร่างๆ แต่กลวงๆ ทะโมนโลดโผน แต่ก็ช่างมัน มันผ่านมาแล้ว เราให้อภัยพ่อ ไม่มีใครผิด เพราะเค้าเองก็ไม่ได้หัวใจที่สมบูรณ์จนถึงป่านนี้ด้วยซ้ำ
ได้แค่นี้ก็บุญแล้ว
มันคงตอกลึกลงไปในหัวใจดวงน้อยๆนั้น ว่า คนอย่างเธอได้แค่นี้ก็ถือว่าบุญแล้ว มันเลยทำให้เราเจียมตัวและไม่เรียกร้องอะไร อยู่เงียบๆ ไม่วุ่นวาย อาจเป็นเพราะเค้าอยากได้ลูกชายแต่เราเกิดเป็นลูกสาว เรายังจำได้ว่าตอนเด็กๆ เราเป็นเด็กฮาร์ท และพ่อก็ชื่นชมสนใจ เราเลยชอบทำตัวกร่างๆ แต่กลวงๆ ทะโมนโลดโผน แต่ก็ช่างมัน มันผ่านมาแล้ว เราให้อภัยพ่อ ไม่มีใครผิด เพราะเค้าเองก็ไม่ได้หัวใจที่สมบูรณ์จนถึงป่านนี้ด้วยซ้ำ
เราเกิดมาเพื่อเป็นผู้ปลดปล่อย
เพราะฉะนั้น เราเองต่างหากที่จะต้องเป็นผู้ที่เยียวยาพวกเค้า
ของขวัญชิ้นสุดท้ายที่เราจะขอให้พ่อแม่คือการมีชีวิตที่ไร้หน้สิน
และมีความสุขสันติที่แท้จริงในชีวิต โดยปราศจากเรา ไม่ว่าเราจะมีชีวิตเช่นไร
อัลลอฮ์จะทรงเมตตาเสมอที่จะดูแลทุกคนในครอบครัวเราให้มีความสุข
มีชีวิตที่งดงามที่สุดที่พวกเค้าสมควรจะมี และเราเองก็เช่นกัน
ที่จะมีชีวิตที่งดงามและเป็นสุขโดยแท้จริง
แน่นอน
ในพระเมตตาของอัลลอฮ์
อัลลาคารีม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น