การเป็นตัวเองที่ดีที่สุด

การเป็นตัวเองที่ดีที่สุด จะทำให้เรามีความสุขที่สุด

มีคนมากมายเหลือเกินที่ยังไม่รู้เลยจริงๆ ว่าเป็นตัวเองที่มีความสุข มันเป็นกันยังงัย พวกเค้าเคยชินกับการถูกสั่ง ถูกบอกให้เป็นสิ่งที่คนอื่นอยากให้เป็น ใช้ชีวิตแบบสะท้อนกลับตามแนวทางของสังคมคนหมู่มากที่ยุ่งเหยิงและชีวิตไม่ลงตัว คิดว่าสิ่งที่สังคมถูกจำกัดให้ทำตามแบบอย่างที่เคยมีมา มันคือความถูกต้อง ส่วนสิ่งที่นอกเหนือจากนั้น จะถูกกากบาทและแปลกแยก

การมีตัวตนที่ชัดเจน ไม่ใช่การแปลกแยก หากแต่การมีตัวตนที่ชัดเจนจะช่วยเปลี่ยนแปลงสังคมไปสู่แนวทางแห่งความสมดุลเพิ่มขึ้นต่างหาก หากทุกคนชอบเหมือนกันหมด ความเกินสมดุลจะเกิดขึ้นและปัญหาจะตามมา ระบบสังคมนิยม ทุนนิยม เกลี้ยกล่อมให้คนทำตามๆกันเป็นหมู่มาก เพื่อคนกลุ่มน้อยผู้คุมบังเหียนจะได้ผลประโยชน์จากเทรนด์ที่คนบ้าตามกันเป็นแฟชั่น โฆษณาชวนให้คนทำตามเทรนด์เพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง ทำให้คนไม่มีความเป็นตัวของตัวเอง ระบบทุนนิยมกลืนชีวิตของมนุษย์ไว้ในอุ้งมือมาร และคนที่ไม่เฉลียวใจก้อจัตกเป็นเหยื่อ 

หนทางที่เหมาะสมไม่ใช่การขัดแย้ง หากแต่อยู่กับความศิวิไลซ์ด้วยความสมดุล บริโภคมันอย่างพอดีและเหมาะกับตัวเอง สิ่งมากมายมีให้เลือก แค่เลือกที่เหมาะกับตัวเอง เมื่อเราเลือกอะไรที่เหมาะกับเราเอง ความงดงามจะบังเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ และเป็นเสน่ห์ที่ใครก้อเลียนแบบใครไม่ได้ มีความเป็นตัวตนชัดเจนและสมดุล งามสง่าอย่างมีคุณค่าอย่างถาวรภาพ มีความสุขบนความสมดุล พอเพียง มีเวลาเหลือให้เอาเวลาของชีวิตไปใช้ในทิศทางต่างๆให้เป็นประโยชน์มากขึ้น ให้ชีวิตมีความสุขมากขึ้น ให้โลกมีความสุขมากขึ้น 

ถึงแม้การทำตามเป็นสิ่งที่ง่ายและสะดวก ไม่ต้องใช้ความคิดมาก แต่หากการเป็นตัวเองทำง่ายกว่าเพราะเราทำตามสัญชาตญาณ ไม่ต้องใช้ความคิดด้วยซ้ำ แค่เชื่อหัวใจตัวเอง ทำสิ่งที่ทำให้ใจรู้สึกพองโต ปลอดโปร่งโล่งสบาย เป็นหัวใจที่นำทางความสุขสันติมาให้ ปราศจากความอึดอัดคับแคบ และความโลภอยากที่เพิ่มความหม่นหมองให้หัวใจ นั่นคือหนทางที่เหาะสมของคนๆนั้นที่หัวใจกำลังบอกทางแก่แต่ละคนอยู่

การเป็นตัวเองมีความอยากเป็นเครื่องนำทางน้อย เพราะเราทำตามสัญชาตญาณ แต่การเดินตามกระแส นำพาความอยากเข้าสู่หัวใจล้วนๆ เพราะนำหัวใจด้วย อยากเป็นแบบเขา ถึงจะดูดี เป็นเราก้อดูดีได้ คนเราอยากดูดีเพื่อให้ได้อะไรๆ เหมือนคนอื่นๆ อยากดูดี มีเงิน จะได้มีบ้านมีรถ มีแฟนหล่อๆสวยๆ เหมือนคนอื่น แต่อยู่ด้วยแล้วไม่มีความสุข

ความสุขมันไม่แท้มันแค่การตามๆกันมาตามความอยากและความอยากก้อไม่ได้ให้อะไรนอกจาก ความอยากที่เพิ่มขึ้น และเมื่อต่างคนต่างวางชีวิตไว้ด้วนอยากได้จากอีกคน ชีวิตสองชีวิตที่มาเจอกันจึงพบกับความอิ่มได้ยาก เพราะต่างคนก้อต่างขาดและมาหาเอาจากอีกคนเพราะคิดว่าอีกคนจะมีให้ได้ แต่ก้อเปล่าเลย ไม่มีอะไรมากไปกว่าคนสองคนที่ขาดและมาแชร์ความขาดแคลนในกันและกัน การเลิกร้างจึงเกิดขึ้นง่ายดายเหลือเกินสำหรับคนเดินตามประเภทนี้ 

กับคนเดินตามอีกประเภท คือตามอย่างอดทนเพราะไม่มีที่จะไป ไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไรซะด้วยซ้ำ คนจำพวกนี้ จะทนอยู่ ทุกข์ก้อยอมทนอยู่เพราะไม่มีทางออกให้ตัวเอง คิดเองไม่เป็น รอฟังคำสั่งให้ทำตามอย่างเดียว น่าสงสารแท้ ชีวิตอาจไม่เลิกรา แต่อยู่อย่างไร้ตัวตน ไร้ความสุข ชีวิตไร้ความหมาย สุดท้ายก้อจากโลกนี้โดยไม่เหลืออะไรไว้ให้โลกนอกจากเถ้าถ่านที่เพิ่มพูนดินให้แก้โลกเท่านั้น

คนเราเวลาจะทำอะไรอย่าประมาท ดูตาม้าตาเรือซะก่อนที่จะทำ ดูให้ถ้วนถี่ หาข้อมูลให้มากก่อนลงมือตัดสินใจทำ แล้วเวลาที่จะทำก้อไม่ต้องกลัวที่จะเสีย ทำแล้วไม่มีคำว่าเสียใจเพราะคิดดีแล้ว และยอมรับทุกสภาพที่มันจะเกิดผลตามมา ไม่มีคำว่าเสียใจกับการตรึกตรองอย่างดีทุกสิ่งก่อนทำโดยไม่ประมาท เพราะสิ่งที่ได้รับตามมานั้น ไม่ได้เรียกว่าล้มเหลว แต่เรียกว่าบทเรียนที่จะทำให้ชีวิตก้าวหน้ามากขึ้นในหนทางที่นำพาความสมบูรณ์มาสู่ตนเอง