ต้นสาย..ปลายเหตุ

คำถามหนึ่ง ตอนนี้เรากำลังต่อสู้เพื่อความสันติสุขที่แท้จริง หรือต่อสู้มาเพื่อมีทุกข์เพิ่มขึ้น

คำตอบที่มองเห็นคือ ชีวิตมันก็ผสมมาทั้งสองแบบ รักที่เป็นทุกข์มันเข้ามา เราเองก็พยายามที่จะต่อสู้และเข้าใจมันให้หัวใจเข้าใจรักแท้ที่เป็นสุข แต่บางทีมันก็ยาก เพราะบางทีสติตามไม่ทัน และปล่อยให้ใจละเมิดเกินขอบเขต เราพยายามบ่ายตัวเองให้วางใจไว้ในสิ่งที่ถูกต้อง อันควร พยายามให้อดีตเป็นมิตรกับปัจจุบัน ไม่ปล่อยให้อดีตกลายเป็นทำร้ายปัจจุบันไป อดีตคือบทเรียนที่ที่จะทำให้ปัจจุบันแข็งแกร่งเพื่อเป็นรากฐานให้กับอนาคตที่มั่นคง

เมื่อคืนเราพยายามใช้กำลังจิต ที่ดำรงด้วยสติ ในการกลับเข้าไปเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นและติดค้างในใจเราในความสัมพันธ์ที่ลบเลือนไม่ได้ซักทีของใครคนนั้น 

เราได้มองเห็นว่าเค้าเองและเราเองก็ไม่แตกต่างจากสิ่งที่เราเคยเห็นนักรบเอ็นเชี่ยนกับเจ้าความงดงามผู้เป็นดวงใจของเขาซักเท่าไหร่ เจ้างดงามมักจะเงียบและไม่รู้จะพูดอะไรแต่นักรบจะแสดงออกด้วยการกอดเต็มอกให้รู้ว่าเค้ารัก รักเสมอแม้มิได้บอกเป็นคำพูด แต่การกระทำของเค้าบอกอย่าชัดเจนว่า...เค้ารัก รักมากด้วย 

ไม่แปลกใจว่าทำไมเราถึงลืมเค้าไม่ได้ เพราะสายใยที่มันโอบล้อมมันมาจากเค้าด้วย ไม่ได้มาจากแค่เราคิดไปเอง อย่างนึงที่เรารับรู้ในกระแสจิต เราจะไม่คิดถึงใครถ้าใครคนนั้นไม่คิดถึงเราตอบด้วย นั่นหมายถึง ไม่ว่าใครจะเป็นคนเริ่มคิดถึงก่อน แต่เราสามารถรับรู้ได้ว่าจะมีกระแสตอบรับกันในความคำนึงหาเสมอ เหมือนพ่อคิดถึงเรา เราก็รับรู้ได้ว่าเค้าต้องการอะไร สามีคิดนั่นนี่ อยากกินนั่น ไม่อยากกินนี่ ชอบสิ่งนั้นสิ่งนี้ซึ่งเราก็รู้สึกได้เสมอ 

อินชาอัลลอฮ์ 

ก็ไม่ต่างอะไรกันที่เราจะรับรู้และรู้สึกจากการคิดถึงเค้าและเค้าคนนั้นจะคิดถึงเรา เพียงแต่เราปิดกั้นตัวเองเพื่อไม่ให้ตัวเองฟุ้งซ่านว่าเค้าก็คิดถึงเราไปเอง เพราะไม่ต้องการหวัง เพราะไม่อยากผิดหวัง แต่พอวันที่เปิดใจ วางใจและทำใจโดยแท้จริง หัวใจเราก็เปิดและยอมรับว่าเค้าเองก็รักและคิดถึงเราไม่ได้น้อยไปกว่าที่เราก็รักและคิดถึงเค้าเลย หากนี่คือริสกีมันก็จะไม่มีการตีคืนกลับมาเป็นการชดใช้ที่เหมือนกัน..เกิดขึ้น 

อินชาอัลลอฮ์ 

เพราะเราทำดีที่สุดเท่าที่เราทำได้แล้ว อดทนในสิ่งที่อดทนได้ยาก และมีความรักของเค้าเท่านั้นที่ยังหล่อเลี้ยงให้เราได้ยืนอย่างมีกำลัง ยังมีหัวใจที่มีสุข แม้มิได้พบอีกก็ยังมีความรักยังวนเวียนให้ได้ชื่นใจ แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว จะว่าไปการที่ยั้งใจไว้จากเค้าก็เป็นการทำอิบาดะห์อย่างนึงนะ เพราะเรายั้งใจไว้จากสิ่งที่อัลลอฮ์ทรงห้าม เพื่ออัลลอฮ์ สละละวางใจตนเพื่ออัลลอฮ์ อินชาอัลลอฮ์ ขออัลลอฮ์ตอบแทนความดีงามนี้ด้วยริสกีที่ทำให้เราเป็นสุขเสมอด้วยเถิด

อามีน

อัลฮัมดุลิลลา เมื่อเราเปิดใจและฟังเสียงหัวใจตัวเองอย่างแท้จริงโดยไม่ปิดกั้น เรากลับพบว่า เค้าเป็นในสิ่งที่เราก็เคยเป็น และเราก็เหมาะควรที่จะได้รับ เห็นได้อย่างนึงว่า ในวันนี้เราเรียนรู้ที่จะให้คุณค่าตัวเอง มองตัวเองอย่างเปี่ยมสุข ไม่กดตัวเองด้วยความด้อยค่าอีกต่อไป เราก็ได้รับริสกีคือได้รับรู้ถึงความรู้สึกที่งดงาม เป็นเจ้างดงามของนักรบผู้กล้าผู้นั้นโดยแท้จริง นี่คืออานุภาพของการอมรับและแก้ไขอดีตด้วยความเข้าใจและเปิดใจรับตัวตนของตนที่มีคุณค่าที่แท้จริงนี่เอง อัลฮัมดุลิลลา อินชาอัลลอฮ์ คียร์

เราถามคำถามแรกว่า เค้าชอบเรามั้ย คำตอบที่รู้สึก คือมันคือมากกว่าชอบ หัวใจมันรู้สึกว่าใช่ เห็นแล้วรักเลย ไม่มีเหตุผล รู้ว่าต้องกอด รู้ว่านี่คือของๆเค้าโดยเต็มเปี่ยมและเป็นของๆเค้าตลอดไป และเราก็เห็นภาพของนักรบที่มองจ้องเจ้างดงามตาไม่กระพริบ รู้อย่างเดียวว่านี่คือเจ้าความงดงามแห่งชีวิตของเค้า และจะเป็นของเค้าตลอดไป เรามองเห็นสายตาที่เรามองเค้า มันเหม่อลอยเหมือนไม่รู้จัก เหมือนสายตาของเจ้างดงามคนนั้นไม่มีผิด หัวใจนักรบเอ่ยผ่านใจเราให้รับรู้ถึงความรู้สึกของเค้า..

..ดวงตาสีเทาประกายงดงามของเจ้ากลืนกินหัวใจของข้าไปจนหมดสิ้น กลีบปากบางใสนั้นก็ดูดกลืนจิตวิญญาณของข้าให้เป็นของเจ้าชั่วนิรันดร์ เจ้าความงดงามของข้า เจ้าผู้เป็นดวงใจของข้า..

เราเห็นภาพเฟสชอบกอดเรา เค้าอบอุ่นและเต็มอิ่มที่ได้กอดเราไว้เต็มอก เค้ากกกอดเราไว้ด้วยความรักและแรงปรารถนา แต่ตัวเองเสียอีกที่กลับไม่รู้สึกอะไร จนเรากลับคิดว่า เค้าไม่ได้รู้สึกอะไรกับเรา เพราะเราไม่รู้สึกอะไร เรานั่งตักเค้า ขาเค้าสั่น จะเป็นเหมือนที่เราเห็นแพทแล้วเราเข่าอ่อนมั้ยนะ ขามันไม่มีแรงเอาซะเฉยๆ หากเค้าคือปฏิกิริยาโต้ตอบที่เรามีให้แพทและเราก็ได้รับกลับคืน และสามีของเราก็เป็นกิริยาโต้ตอบที่เราได้รับกลับคืนจากเฟส ถ้าเช่นนั้น มันหมายความว่า ถ้าเรามีใครอีกคนที่รอเราอยู่ ณ เวลาข้างหน้าก็จะเป็นกิริยาโต้ตอบอีกหยั่งงั้นเหรอ ถ้าเป็นแบบนี้ งั้นก็หมายความว่าชีวิตในอนาคตกำหนดได้ด้วยปัจจุบัน เราปรารถนาชีวิตแบบไหนก็ทำซะตั้งแต่ตอนนี้ แต่บางสิ่งที่เป็นปฏิกิริยาออโต้ที่เกินการควบคุม ก็ให้รับรู้ว่านี่จะเป็นสิ่งที่จะเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติที่เรากำหนดไม่ได้ ถ้าเช่นนั้นเราเองก็ต้องเตือนตัวเองว่า หากเวลานั้นมาถึงของใครคนหนึ่ง เราควรที่จะบอกเค้าในความรู้สึก และให้ความเชื่อมั่นกับเค้าว่าเค้าจะเป็นหนึ่งเดียวของเค้า และจะไม่ปล่อยให้เค้าคิดเองเออเองจนเป็นการทำลายความรักที่บริสุทธิ์ของเค้าที่เป็นริสกีของเราโดยแท้จริง อินชาอัลลอฮ์ หากเรายังมีหัวใจเหลือพอที่จะทำมันนะ

มาต่อกันที่เฟส เราเห็นภาพที่เค้าไม่มาหาเรา..ทั้งที่รับปากแล้วว่าจะมาในคืนนั้น เป็นภาพของเค้ามายืนที่หน้าประตูห้องของเราและชั่งใจที่จะเคาะหรือไม่เคาะ เค้าได้ตระหนักแล้วว่าเราไม่ใช่ผู้หญิงข้างถนน เพราะเค้าถามเราในวันถัดมาว่า ทำไมถึงเลือกเค้า ทำไมถึงเป็นเค้าที่เราเลือก เราตอบกลับไปง่ายๆสั้นๆ แล้วทำไมต้องเป็นคนอื่นล่ะ.. ก็เพราะเป็นเค้า เราถึงมา 

เพราะเค้า..เท่านั้น 

เค้าก็ถึงอึ้งไปเหมือนกัน อาจเพราะด้วยเหตุนี้ที่เค้าไม่ยอมมาหาเราเพราะเค้ารู้ว่าเค้าต้องแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น และถ้าเค้าเข้ามา และให้เราอยู่ในอ้อมกอดเค้า แน่นอนว่าเค้าจะไม่ยอมปล่อยให้เราหลุดมือไปเป็นของใครแน่ๆ และเค้าก็ไม่ปรารถนาที่จะทำให้เราเจ็บปวดด้วยการที่เค้าต้องมีคนอื่นและเราด้วย 

เค้าไม่ต้องการทำร้ายเรา นั่นคือสิ่งที่เค้าตั้งใจ เราบอกเค้า Kiss me.. ในเราวันที่ต้องลาจาก เค้าจูบเราแต่เราไม่รู้สึกอะไรเลย แต่เค้าเองกลับรู้สึกและต้องข่มใจนับหนึ่งถึงสิบบอกตัวเองเป็นภาษาอาหรับฟังไม่รู้เรื่องแต่รู้ว่าเค้ากำลังข่มใจตัวเอง และเค้าก็กอดเราเป็นครั้งสุดท้ายแน่นมากและยกตัวเราจนลอยเต็มกอดเค้า เพื่อลาและไม่พบกันอีกแล้ว อย่างนึงที่เราได้คำตอบหลังจากนั้นที่เราเชื่อได้ว่าเค้าพูดจริง...เค้าไม่ต้องการให้มันเกินเลยไปจนถึงรัก เพราะใจมันรักตั้งแต่แรกเห็น 

ที่เค้าหมายความ คือ ไม่อยากให้ใจรักไปมากกว่านี้ เพราะเพียงเท่านี้ก็เกินเลยกว่าที่คาดไว้แล้ว เค้าไม่ได้ตั้งใจมาเจอคนที่ใช่ขนาดนี้ 

เค้ารู้ว่ามันมีแรงดึงดูด แต่มันไม่ควรที่จะต้องตาต้องใจขนาดนี้ เพราะสายตาสีเทาที่สะกดเค้า เพราะเค้าอึ้งไปเลยเมื่อเห็นนัยตาเรา ไม่รู้ว่าอึ้งอะไร เราได้ยินแค่ว่า  

โอ้...ตาเธอ!!

แล้วเค้าก็เดินหนีไป แล้วกลับมาใหม่พร้อมกับเพื่อนๆ เราว่ามันคงต้องมีอะไรเกี่ยวกับสีตานี่แน่ๆ อาจเป็นการกระทบกันของห้วงเวลาที่นักรบก็สบตาสีเทาอ่อนของเจ้างดงาม แล้วก็หลงใหลรักเข้าเต็มวิญญาณ อาจเป็นสิ่งเดียวกันนำมาฉายซ้ำ เพียงแต่ตอนนั้นเรายังไม่รู้ที่มาที่ไปเท่านั้นเอง แต่ก็ได้มารู้ตอนหลัง มันค่อยๆรู้ ทุกอย่างมาทีละขั้นตอน ปลดทีละล๊อคๆ 

สองปีเกือบครึ่งแล้วที่เราเคล้าวิญญาณกันและกัน สองวันที่ได้เจอ ติดตราตรึงใจมาได้นานขนาดนี้ มันไม่ใช่ธรรมดาเลยนะ เพราะปกติเราเองเป็นคนลืมง่ายจะตาย มีเรื่องนิดหน่อยก็ตัดใจทิ้งวางไม่สนใจใยดีง่ายๆ สบายๆเลย 

แต่เค้าดัดหลังเราได้ถึงใจมาก ไม่ทำให้ช้ำใจแต่ทำให้รัก และปล่อยให้ไกลกันโดยไม่เอ่ยเหตุผล เค้าทำแบบที่สามีเราเองก็ทำกับคนอื่นที่ผ่านมา แต่เราไม่เคยทำนะ มีแต่คนทำเราแบบนี้ ส่วนใหญ่ก็คุยและจบกันด้วยดีทุกคน คุยกันให้รู้เรื่อง เอาให้จบไม่ค้างคาไม่ทำร้ายกัน แต่ไม่รู้ว่าทำไม ในเมื่อเราไม่เคยทำใครแบบนี้เลยแต่ต้องมาโดนแบบนี้ ไม่เข้าใจเหมือนกัน หรือว่าอาจเคยทำ..แต่ลืมไปแล้ว ก็ไม่รู้เนาะ..

หรือไม่..ก็อาจจะกำลังบอกเราว่าอย่าทำแบบนี้กับใครต่อไปในอนาคตมั๊งนะ เพราะมันจะเจ็บปวดและไม่จบง่ายๆแบบที่เป็นอยู่ หรืออีกอย่างสายใยที่เค้ามีให้เรามันอาจมีอะไรซักอย่างที่ต้องมีกันและกันเพื่อเหตุและผลอะไรซักอย่าง 

อินชาอัลลอฮ์ 

อัลฮัมดุลิลลา ที่เราไม่ได้มีอะไรกัน และไม่เข้าใจตัวเอง.. ทั้งๆที่เราเป็นคนหวงตัวมาก แต่ไม่รู้ด้วยสาเหตุอะไร.. ที่ไม่มีความหวงตัวเหลือแม้แต่น้อยกับผู้ชายคนนี้ เหมือนเรา..ไม่ใช่ตัวเรา เหมือนเรา..เป็นของเค้าโดยชอบธรรมอยู่แล้ว แค่ย่างเท้าออกจากบ้าน กล้าไปหาเจอเค้า หลังจากตอบปฏิเสธแบบไร้เยื่อใยไปนับครั้งไม่ถ้วนก็ตาม สุดท้าย..ก็ไป 

อะไรนะ..ที่ทำให้คนติดบ้าน อยู่แต่บ้าน ทำแต่งาน อ่านแต่หนังสือ เล่นแต่คอมพิวเตอร์..ถูกแซะออกไปนอกบ้านได้

อะไรนะ..ที่ทำให้คนกลัวการผูกมัด แถมแอนตี้การมาเจอกันจากการคุยทางอินเตอร์เนท กลับต้องถูกทำให้ออกจากบ้าน..เพราะผู้ชายคนนี้

และที่สำคัญที่สุด.. เป็นการออกบ้าน ออกไปครั้งเดียวที่นำความทรงจำและการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่มาสู่ชีวิตเรา..อย่างที่ไม่มีวันจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมอีก เพราะหลังจากนั้น..เรารับอิสลาม..เอง เพราะเค้าเป็นตัวตั้ง..และอัลลอฮ์ประทานสามีมาเป็นตัวสอนและต่อเติมสิ่งที่เค้าได้เริ่มไว้ นี่แหละที่เค้าเรียก..อินชาอัลลอฮ์ เมื่อเป็นพระประสงค์ของอัลลอฮ์

มันเป็นความรู้สึกที่แปลกมาก..มากเกินไป เราไม่กลัวเค้า เหมือนเราสองคนรู้จักกันมาแสนนาน คุ้นเคยกันมากจนแทบจับต้องได้ มันเป็นธรรมชาติมาก ได้เข้าใจความหมายของ..คู่แท้ ที่อ่านในหนังสือมา ก็วันนั้นที่ได้เจอเค้าแหละ ไม่มีคำนิยาม มัน..รู้สึก..ล้วนๆ บริสุทธิ์มาก มาชาอัลลอฮ์ 

อีกสาเหตุที่ทำให้เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน ก็น่าจะเป็นคนที่เราฝันเห็นด้วยนะ..เราว่า ญินนั้นน่ะ..หวงได้อีก ใครก็ไม่รู้ ไม่รู้จัก แต่ก็อยากรู้นะว่าเจ้าชายญินคนนั้นคือใคร อยากรู้จัง กอรีนเค้าเหรอ หรือของใคร น้องแพรพูดถึงเค้าก็ปวดหลังมาก สามีพูดถึงเค้าก็ปวดหัวมากกระทันหัน แต่เราพูดถึงเค้า อัลฮัมดุลิลลา กลับไม่เป็นอะไร เค้ามีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนี้กันแน่ เพราะคนที่มาห้ามก็คนนี้ ที่ทำให้เราไม่ได้อยู่ด้วยกันก็คนนี้...

ไม่ได้ คบกับคนนี้ไม่ได้.. 

เค้าหมายถึงใคร..คนนี้น่ะ...เฟสหรือเรา แล้วยังพูดอีกว่า...

ไม่ต้องมาทำหน้าน่ารัก ไม่ได้ก็คือไม่ได้

 แล้วเราก็เห็นกอรีนเฟสนั่งคอตกเลย และยอมรับแต่โดยดี เชื่อฟัง และเท่าที่เรารับรู้...ผู้ชายชุดขาวหล่อเหลาผิวขาวใส่หมวกอิสลาม คืออ เจ้าชาย ... ใครน๊า...มะลักอี๊ ... อาจใช่ มะลักมีเจ้าชายด้วยเหรอ แปลกจัง

หลังจากนั้น ตอนเรากลับมาถึงบ้าน เราก็ฝันเห็นตัวเองตกมัสยิดมีขาวหลังใหญ่มาก เกือบร่วง ดีที่พ่อมาช่วยไว้ทัน ด้วยสีหน้าเบื่อโลกที่สุด แต่อยากรู้นะ ผู้ชายอิสลามชุดขาวนั่นคือใคร..ฝั่งใคร เขาหรือเรา

น่าจะเป็นเขา เพราะเห็นน้องแพรบอกว่าคนดูแลเค้าดุ คุมแจเลย หรือเพราะเค้าเห็นว่า เราก็มีคนของเราคอยดูแลอยู่แล้ว เลยไม่อยากให้คนในปกครองต้องเข้ามายุ่ง เพราะไม่อยากให้เข้ามาร่วมชะตากรรมเดียวกับเรา หรือไม่ก็ไม่อยากมีเรื่องโดยเสียเวลาและเสียกำลังเปล่าๆ ... เฮ้อ..จะเป็นอะไรก็ช่าง เอาเป็นว่า ไม่ได้ก็คือไม่ได้....แต่ก็ไม่เข้าใจ

...ไม่ได้แล้วทำไมสายใยของเรายังมีให้กันอีกล่ะ ไม่อยากให้ยุ่ง ทำไมไม่ตัดไปเลย เค้าทำได้ เราเชื่อเต็มหัวใจ แต่ด้วยเหตุผลอะไรที่ไม่ทำ เพราะขนาดเราสูญูดของอัลลอฮ์ให้เราลืมเค้า วางเค้า แต่มันก็ไม่ได้ผล ทุกครั้งที่เราวางลงจริงๆ พยายาทำความเข้าใจจริงๆ กลับกลายเป็นเราได้รับรู้อะไรเพิ่มขึ้นว่าเค้ารักเรามากแค่ไหน และสายใยรักของเรามันมีมากขึ้นด้วยซ้ำไป 

ทุกอย่างเกิดขึ้น มีเหตุผลในตัวมันเองเสมอ ถ้ามันยังไม่จบก็แสดงว่ามันยังมีอะไรต่ออีกจากนี้ มันมีจุดจบของมันที่เราจะได้เห็นมันในเวลาที่เหมาะสมที่เราสามารถเคลียร์ตัวเองได้ทั้งเราและเค้า แถมยังไม่พอฝันถึงอีกต่างหาก แล้วจะลืมลงไงไหวเนี่..เฮ้อ เวรกรรม

เราแปลกใจตัวเองอยู่อย่างนึง เราไม่ชอบให้ใครมานอนด้านขวาของเรา เหมือนเรากันที่นี้เอาไว้ให้เป็นพื้นที่ส่วนตัวของใครบางคน หมายถึงนอนกอดเราจากด้านขวา เพราะในวันนั้น เค้าคือคนที่กอดเรา และเราก็ไม่ต้องการให้ใครมารื้อมันอีก ไม่อยากให้มีพื้นที่ทับซ้อนในความรู้สึก ทุกคนควรมีพื้นที่ที่ว่างที่ให้ตัวเองได้พักผ่อนกับตัวเอง มีความสุขที่ได้อยู่กับตัวเอง ได้รับรู้ถึงความรู้สึกสมบูรณ์ในตัวเอง

อย่างนึงเรารู้สึกได้ สามีเราไม่ค่อยนอนกอดเราหลับเท่าไหร่ แต่พอคิดถึงว่ากับเค้าคนนั้น..กลับมีความรักความรู้สึกที่สามารถกอดก่ายกันหลับใหลในอ้อมกอดของกันและกันอย่างเป็นสุขได้โดยเป็นสายใยธรรมชาติมาก อินชาอัลลอฮ์ 

อย่างว่านะ บททดสอบไง ถ้ามาแบบลงตัว..จะเป็นบททดสอบได้ไง สิ่งที่ลงตัวเค้าเรียก ริซกีเป็นรางวัล เรารับรู้ได้ว่าเรื่องของเราไม่จบแค่นี้หรอก มันยังมีตอนต่อไป อินชาอัลลอฮ์ เรื่องนี้มันมีตอนจบ เรื่องนี้มีเรื่องให้ได้เรียนรู้อีกมาก และเราสองคนต้องเรียนรู้อะไรอีกมากที่จะต้องปรับตัวให้เป็นคนที่สมบูรณ์เพื่ออัลลอฮ์ อินชาอัลลอฮ์

เราไม่ปรารถนาให้ชีวิตติดกับดักของความรัก แต่ปรารถนาที่จะใช้ความรักเป็นสื่อที่จะนำพาหัวใจสองดวง วิญญาณสองดวงได้สนับสนุนกันทำในสิ่งที่ดีงาม มีความสุขสมบูณ์เพื่อกลับคืนสู่อัลลอฮ์ แสงสว่างแห่งดวงวิญญาณทั้งปวง ที่ที่วิญญาณทั้งหลายต้องคืนสู่ เพราะวิญญาณมาจากอัลลอฮ์ วิญญาณสุดท้ายก็ต้องคืนสู่อัลลอฮ์วันยังค่ำ หากทุกสิ่งคือภาพลวงตาที่จับต้องได้ เมื่อหมดลงทุกสิ่ง มันก็กลับคืนสู่..สุญญตา กลับคืนสู่พระองค์ผู้เริ่มต้น และเป็นผู้สิ้นสุด

อินชาอัลลอฮ์